Meningitis

The M-word… Meningitis. Er is de laatste tijd erg veel over te doen. Het is helaas een ziekte die weer (te) vaak de kop op steekt. Zo ook in ons gezin.

Lieke was twee weken oud en niet in haar hum. In eerste instantie denk je nog: ze moet even wennen aan het nieuwe leven buiten mijn buik. Maar het ging vrij snel. Ze wilde niet stoppen met huilen. Wilde niet meer bij mij drinken. En na haar getemperatuurd te hebben bleek ze koorts te hebben. Het was vroeg in de ochtend en eerst zit je nog in dubio: wachten tot de huisarts er is of toch maar de huisartsenpost bellen. Uiteindelijk hebben we voor het laatste gekozen, we konden gelijk komen.

Aldaar kon de arts volgens mij ook weinig met Lieke, hij wist het niet. We werden doorgestuurd naar de andere kant van de gang: Spoedeisende Hulp van het ziekenhuis. Vele onderzoeken volgden en Lieke werd opgenomen. Ze dachten eigenlijk aan een maag-darmvirus, ze had ontzettend last van diarree en zat tegen uitdroging aan.

Opname in het ziekenhuis…

Daar zit je dan, in een kamer op de kinderafdeling met je kind aan allerlei toeters en bellen. Haar hartslag en saturatie werden in de gaten gehouden en ze had een sonde. Zo kreeg ze ORS toegediend en ook moedermelk. Daar knapte ze van op. Tenminste zo leek het. De volgende dag mochten we weer naar huis. Trillend als een rietje zit je dan thuis op de bank kan ik je vertellen. Wat is dit allemaal?

Helaas bleek dit van korte duur. De dag erna merkte we aan haar dat het toch allemaal nog niet goed zat. Na wat heen en weer gebeld toch weer richting de SEH. Daar werden nu alle registers opengetrokken. Er werd bloed geprikt, urine opgevangen en het allerergste: een ruggenprik gedaan om hersenvocht af te tappen.

Groot onderzoek naar de oorzaak.

Nou kan ik echt veel hebben, maar niet van mijn eigen kind. Wat was ik verdrietig… Zoals jullie begrijpen werd Lieke weer opgenomen. ‘s Avonds stond de kinderarts al aan ons bed. Lieke was inmiddels weer aangesloten aan alle toeters en bellen. Er was toch wel iets bacterieels gevonden in haar hersenvocht. Er werd gestart met een cocktail van antibiotica. De volgende dag kwam hier de officiële uitslag van: bacteriële meningitis, oftewel: hersenvliesontsteking.

Daar zit je dan: voor je gevoel net bevallen, volop in je emoties en niet te vergeten hormonen en dan komt de arts je dit vertellen. De grond zakte even onder mijn voeten weg. De volgende boodschap was er een die nog harder binnenkwam: het zou een kuur van 3 weken worden en de gehele tijd moest Lieke in het ziekenhuis blijven. Hoe dan??? Zo had ik me mijn begin met Lieke toch echt niet voorgesteld.

Gelukkig mochten we bij haar blijven. En zo begon onze drie weken ziekenhuis…