
Meningitis
The M-word… Meningitis. Er is de laatste tijd erg veel over te doen. Het is helaas een ziekte die weer (te) vaak de kop op steekt. Zo ook in ons gezin.

Lieke was twee weken oud en niet in haar hum. In eerste instantie denk je nog: ze moet even wennen aan het nieuwe leven buiten mijn buik. Maar het ging vrij snel. Ze wilde niet stoppen met huilen. Wilde niet meer bij mij drinken. En na haar getemperatuurd te hebben bleek ze koorts te hebben. Het was vroeg in de ochtend en eerst zit je nog in dubio: wachten tot de huisarts er is of toch maar de huisartsenpost bellen. Uiteindelijk hebben we voor het laatste gekozen, we konden gelijk komen.
Aldaar kon de arts volgens mij ook weinig met Lieke, hij wist het niet. We werden doorgestuurd naar de andere kant van de gang: Spoedeisende Hulp van het ziekenhuis. Vele onderzoeken volgden en Lieke werd opgenomen. Ze dachten eigenlijk aan een maag-darmvirus, ze had ontzettend last van diarree en zat tegen uitdroging aan.
Opname in het ziekenhuis…
Daar zit je dan, in een kamer op de kinderafdeling met je kind aan allerlei toeters en bellen. Haar hartslag en saturatie werden in de gaten gehouden en ze had een sonde. Zo kreeg ze ORS toegediend en ook moedermelk. Daar knapte ze van op. Tenminste zo leek het. De volgende dag mochten we weer naar huis. Trillend als een rietje zit je dan thuis op de bank kan ik je vertellen. Wat is dit allemaal?
Helaas bleek dit van korte duur. De dag erna merkte we aan haar dat het toch allemaal nog niet goed zat. Na wat heen en weer gebeld toch weer richting de SEH. Daar werden nu alle registers opengetrokken. Er werd bloed geprikt, urine opgevangen en het allerergste: een ruggenprik gedaan om hersenvocht af te tappen.
Groot onderzoek naar de oorzaak.
Nou kan ik echt veel hebben, maar niet van mijn eigen kind. Wat was ik verdrietig… Zoals jullie begrijpen werd Lieke weer opgenomen. ‘s Avonds stond de kinderarts al aan ons bed. Lieke was inmiddels weer aangesloten aan alle toeters en bellen. Er was toch wel iets bacterieels gevonden in haar hersenvocht. Er werd gestart met een cocktail van antibiotica. De volgende dag kwam hier de officiële uitslag van: bacteriële meningitis, oftewel: hersenvliesontsteking.
Daar zit je dan: voor je gevoel net bevallen, volop in je emoties en niet te vergeten hormonen en dan komt de arts je dit vertellen. De grond zakte even onder mijn voeten weg. De volgende boodschap was er een die nog harder binnenkwam: het zou een kuur van 3 weken worden en de gehele tijd moest Lieke in het ziekenhuis blijven. Hoe dan??? Zo had ik me mijn begin met Lieke toch echt niet voorgesteld.
Gelukkig mochten we bij haar blijven. En zo begon onze drie weken ziekenhuis…


4 Reacties
Pingback:
Cynthia
Hoi Karin (via Profbloggers op je site gekomen),
Wat hebben jullie een vreselijke start gehad met jullie kleine meid, zó hadden jullie het je natuurlijk niet voorgesteld… Gelukkig waren jullie er snel bij waardoor ze de juiste medische hulp kreeg!
Ook onze dochter kreeg een hersenvliesontsteking op 17-jarige leeftijd. Gelukkig waren ook wij er snel bij; heel dankbaar voor de huidige medische wetenschap waardoor zij nog in ons midden is.
Heel veel sterkte tijdens jullie medische reis en geniet zo veel mogelijk van jullie kleine meid!
Cynthia.
Karin - mijn zusje is doof
Hoi Cynthia,
Dankjewel voor je reactie! T was inderdaad een heel heftige start. Zo anders dan we hadden voorgesteld. Maar gelukkig doet ze het echt super en genieten we volop.
Wat heftig voor je dochter en jullie ook zeg! En zo goed dat jullie er op tijd bij waren!
Ik ga binnenkort ook eens rondneuzen op je blog… wellicht kom ik wel een lekker recept tegen!
Groetjes
Karin
Pingback: